Drut stalowy

Materiałem wyjściowym jest walcówka, która jest formowana na zimno do różnych wymiarów i klas wytrzymałości.
Najczęściej spotykane klasy to:

Obróbka zewnętrzna: Drut jest na ogół nieobrobiony (błyszczący), ocynkowany lub nierdzewny. Cynkowanie drutów zapewnia dobrą ochronę w szczególnie korozyjnych środowiskach. W skrajnych przypadkach stosuje się drut nierdzewny. Liny stalowe mogą być również wyposażone w tworzywo sztuczne do dodatkowej ochrony zewnętrznej.

Rdzeń

Lina stalowa to konstrukcja złożona z wielu cienkich drutów, które tworzą splotki (żyły), a te następnie skręcane są wokół rdzenia. Zarówno sposób ułożenia drutów w splotce, jak i konstrukcja samego skrętu mają istotny wpływ na właściwości liny, jej elastyczność, odporność na ścieranie, rozciąganie czy zgniatanie.

Rodzaje skrętów liny:

• Isowire – wszystkie druty mają taką samą średnicę i są skręcone krzyżowo. To najprostszy i najbardziej równomierny układ.

• Seale (S) – warstwy drutów ułożone są równolegle. Zewnętrzna i wewnętrzna warstwa zawierają taką samą liczbę drutów, ale o różnych średnicach – grubsze na zewnątrz, cieńsze wewnątrz.

• Warrington (W) – w warstwie zewnętrznej zastosowano druty o dwóch różnych średnicach, co pozwala lepiej wypełnić przestrzeń i zwiększyć trwałość.

• Warrington-Seale (WS) – kombinacja Seale i Warrington; splotka zawiera trzy lub więcej warstw drutu dla zwiększenia nośności i odporności.

• Z wypełniaczami (F) – pomiędzy warstwami umieszcza się cienkie druty wypełniające, co zwiększa gęstość i ogranicza zużycie.

• Splotka zagęszczona (kompaktowa) – po skręceniu poddawana dodatkowej obróbce mechanicznej (prasowaniu, toczeniu), dzięki czemu uzyskuje się bardziej zwartą strukturę przy zachowaniu tej samej ilości stali.

Liny stalowe odporna na rotację

Podczas pracy z dużymi wysokościami podnoszenia, szczególnie w dźwigach wieżowych, windach budowlanych czy żurawiach, istotne jest, aby lina nie obracała się wokół własnej osi. Nadmierne skręcanie może prowadzić do splątania, uszkodzenia ładunku lub awarii urządzenia.vAby temu zapobiec, stosuje się liny bezobrotowe.

Jak to działa?

Liny odporne na rotację składają się z wielu warstw splotek, gdzie każda warstwa skręcana jest w przeciwnym kierunku do sąsiedniej. Przykładowo, jeśli warstwa wewnętrzna ma zwój prawy, to kolejna będzie miała zwój lewy – i tak naprzemiennie.

Dzięki takiej konstrukcji:

• momenty obrotowe poszczególnych warstw wzajemnie się znoszą,
• lina nie skręca się pod wpływem obciążenia,
• zapewniona jest wysoka stabilność kierunkowa,
• znacznie zwiększa się bezpieczeństwo i precyzja podnoszenia.

Formowanie wstępne liny stalowej

Formowanie wstępne to proces technologiczny, w którym druty oraz splotki (żyły) liny stalowej są odpowiednio kształtowane jeszcze przed ich ostatecznym skręceniem w linę. W trakcie tego procesu każdy element zyskuje spiralny kształt, jaki będzie miał w gotowym wyrobie. Odbywa się to w specjalnej głowicy formującej, tuż przed etapem skręcania.

Zalety formowania wstępnego:

• Redukcja naprężeń wewnętrznych – drut staje się bardziej stabilny i łatwiejszy w obsłudze,
• Liny nie mają tendencji do niekontrolowanego skręcania się lub rozplątywania,
• Po przecięciu końce splotek zachowują swój kształt – nie trzeba ich wiązać,
• Ułatwiony montaż i bezpieczniejsze użytkowanie.

Długość uzwojenia 

Długość uzwojenia określa długość jednego pełnego obrotu drutu lub splotki wokół rdzenia liny. Jest to kluczowy parametr każdej konstrukcji, ściśle dobrany na etapie produkcji.

Zmiana długości uzwojenia może drastycznie wpłynąć na skrócenie żywotności liny, dlatego nie wolno jej modyfikować podczas eksploatacji ani przerabiania.

Obciążenie zrywające - Minimalna siła zrywająca

To najniższa wartość siły, wyrażona w kiloniutonach (kN), jaką lina musi wytrzymać, aby spełniała wymagania norm i mogła zostać dopuszczona do użytku.

Obliczona siła zrywająca

To teoretyczna wartość obliczana jako:
całkowita powierzchnia przekroju stalowego × wytrzymałość drutu na rozciąganie.

W obliczeniach nie uwzględnia się strat wynikających z efektów skręcania drutów, co oznacza, że wartość ta ma charakter orientacyjny. W praktyce kluczowe znaczenie ma spełnienie normy dla minimalnej siły zrywającej.